Italyan yazar Italo Svevonun basyapiti sayilan, tüm deneyimlerini özetleyen, ulasabildigi tüm gercegi dile getiren Zenonun Bilinci, yarida kalan bir ruhbilimsel cözümlemenin öyküsüdür; romanin baskisisi olan Zeno, psikanaliz seanslarina inancini yitirip doktorunu yüzüstü birakinca doktor öc almak icin Zenonun kendi eliyle not ettigi özyasamöyküsünü kamuoyuna sunar. Fazlasiyla kisiye özel, dolayli, fazlasiyla ayrintili baslayan öyküde, yavas yavas Zenonun kisiliginin, ruh yapisinin gelismesi, olaylarla etkilesimi izlenir. Anlatim, öznel düzlemden yavas yavas insanoglunun varolus kosullarini iceren evrensel düzleme kaydirilir. Yasam düpedüz bir hastalik midir, yoksa hastalik sanilan sey yasamin kendisi midir Nedir Zenonun cözümsüz hastaligi Yasama illeti mi Kendi kendisiyle amansiz bir oyuna oturur Zeno; bellegini hirpalayarak anilari sorusturur, sorguya ceker. Sonunda bilinclenir; ama kimin, neyin bilincidir bu Kendi derdine kapanmis bir hastanin mi, gelecegi, bizim yasadigimiz bugünü carpici bir berraklikla gören yazarin mi Bu sorularin yanitini kitap bittiginde de aciklikla bilemez okur.