Yirminci yüzyil dünya edebiyatinin basyapitlarindan Leoparin yazari Giuseppe Tomasi di Lampedusa bu kez okurunu cocukluk anilari ve öyküleriyle büyülüyor. Siren, ani ile anlatinin, bireysel tarih ile toplumsal bellegin ic ice gectigi; yazarin öyküleme gücünün, muzipliginin ve ironisinin her satirda duyumsandigi bir okuma serüveni vaat ediyor. Kitabi yayina hazirlayan Gioacchino Lanza Tomasi yazarin edeb gücünü, Lampedusanin konusma sanati, köhne retorikten olabildigince uzak. O, mitik zamandan söz eder; tanrilarin insanlarla konustugu, ilk günahin türümüzün kökeninde barinan, suclari yaratan ögenin henüz olmadigi zamandan, sözleriyle ifade ediyor.
Lampedusa yasamanin kac bicimi oldugunu fark etmemi sagladi... Siren etkisini kaybetmeyen, enfes bir düs.
- E. M. Forster
Siren kelimenin tam anlamiyla bir saheser.
- Edmund Wilson