Amerikali psikiyatrlardan olusan kücük bir grup 1980li yillarda genis kapsamli bir konsensusa vardi Utangaclik ve ona benzer pek cok kisilik özelligi aslinda kaygi ve kisilik bozukluguydu; psikolojik catismalardan ya da toplumsal gerilimlerden degil, beyindeki kimyasal bir dengesizlikten ya da sinirsel ileticilerdeki islev bozuklugundan kaynaklaniyordu. Psikiyatristlerin temel basvuru kitabi sayilan Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disordersin DSM Ruhsal Bozukluklarin Tanisal ve Sayimsal Elkitabi ücüncü 1980 ve 1987 ve dördüncü 1994 basimlari onlarca yeni ruhsal bozuklukla beraber yayimlandi. Ve bu basvuru kitabi ilac endüstrisinin ve yönlendirilen saglik hizmetlerinin yardimiyla, dünyanin ruhsal bozukluklara bakisini dönüstürmeye basladi. Christopher Lane Amerikan Psikiyatri Kongresinin yayimlanmamis ve son yillara kadar erisime kapali durumda kalmis genis arsivinden yararlanarak yazdigi bu kitabinda, DSMnin ücüncü ve dördüncü basimlarinin hazirlanmasinda önemli rol oynamis kisilerin mektuplasmalarini ve bu kisilerle bizzat yaptigi röportajlari da kullanarak bu yetersiz tanimlanmis, esrarengiz kaygi bozuklugunun, sosyal fobinin nasil cagimizin bir numarali psikososyal sorunu haline geldigini acikliyor. Nüfuzlu psikiyatrlar, ilac firmalariyla ortaklik kurarak ya da onlarin sponsorlugunda her ülkede insanlarin sadece kücük bir yüzdesine aci veren bir sorunu abarttilar mi Neden utangaclik gibi, zorlayici da olsa siradan bir duygu durumunu, ilacla tedaviyi gerektiren bir beyin kimyasi bozuklugu olarak tarif ettiler