Giorgio Bassaninin Proustvari bir titizlikle yazdigi, yitik zamanin izini süren bellek romaniFinzi-Continilerin Bahcesi YKYden cikti...
Sair, romanci, senaryo yazari, cevirmen ve önemli bir fasizm karsiti olan Giorgio Bassaninin 1916-2000 savas sonrasi Italyan yazininin basyapitlari arasinda yer alan Finzi-Continilerin Bahcesi romani 1962de yayimlandiginda büyük bir ilgi ve begeniyle karsilanmis, Viareggio Ödülünü kazanmistir.
Finzi-Continilerin Bahcesi , yitik zamanin izini süren bir bellek romanidir Hallice orta siniftan gelme, ask ve cinsellik islerinde acemi Siyi aile cocugu, adi belirtilmeyen anlatici, malikanesine kapanmis, kendi aleminde, topluluktan kopuk bir yasanti süren soyluluk heveslisi, zengin ve seckin bir ailenin gözbebegi olan cok zeki, kültürlü, afacan, degisken huylu, züppe kizi Micle tutulur. Ve bunlar, ugursuz 1938 yilinda olur Irk Yasalari yeni cikarilmis, kent halki arasina acilan ucurum giderek genislemektedir.
Yazarin romanda Proustvari bir titizlikle betimledigi ortam, dogasindan mimarisine kadar bütün kültürel zenginligiyle, tarihin getirdigi acilarin anilariyla islenen, surlarinin icine kapanmis yasayan sessiz, suskun Ferrara kentidir. Birinci kisi olarak beliren anlaticisinin adi hic aciklanmayan Finzi-Continilerin Bahcesi bircok özyasamsal öge icerir. Genc Bassani de, romaninin baskisisi gibi, yazinin yani sira müzik ve tenis tutkunudur, yüksek ögrenimini yine Bologna Üniversitesi Edebiyat Fakültesine günübirlik gidip gelerek yapmis, Yahudileri giderek dislayan ortamin olumsuzluguna karsin, 1939da mezun olmayi basarmistir. Ancak ertesi yil, savas baslamisken yayimlanan ilk yapiti Una citt di pianuraya Bir ova kenti kendi adini koyamamistir. O arada resm okullara gitmeleri yasaklanan Yahudi ögrencilere özel Italyanca ve tarih ögretmeni olarak calismaya baslamisken, 1943te fasizme karsit gizli siyasal etkinliklerinden ötürü tutuklanarak birkac ay süreyle hapsedilmistir. Ecelin elinden kil payi kurtulup özgürlügüne kavustuktan sonra hayatinin yeni bir dönemi acilmistir Evlenmis, Ferraradan uzaklasmis, kisa bir süre Floransada kaldiktan sonra, ordulariyla yarimadaya cikarma yapan müttefiklerin zaferi üzerine Romaya yerlesmis, ömrünün sonuna degin orada etkin bir aydin ve yazar olarak cesitli calismalar yapmistir.
1944 ve 1947de siirleri, 1953te Passeggiata prima di cena Aksam yemeginden önce gezinti, 1955te Gli ultimi anni di Clelia Trotti Clelia Trottinin son yillari romanlari yayimlanmis; Italyanin savas sonrasi kültürüne büyük katkilari olan ünlü Botteghe Oscure dergisinin yayin yönetmenligini üstlenmis, aralarinda Antonioni de bulunan yönetmenlerin filmlerinin senaryolarinda calismistir.
1955te Italyanin tarihsel ve kültürel mirasini korumayi amaclayan SItalia Nostra dernegini kurmus, ertesi yil yayimladigi Cinque storie ferraresi Bes Ferrara öyküsü ile Strega Ödülünü kazanmistir.1957de Silvio DAmico Ulusal Dram Sanati Akademisinde on yil sürdürecegi tiyatro tarihi hocaligina baslamistir. 1958de sonradan Ferrara Cevriminde yer alacak ve beyazperdeye aktarilacak olan Gli occhiali doro Altin gözlük romani yayimlanacaktir. Bassani o arada Italyanin önde gelen Feltrinelli Yayinevinin danismanligini ve yayin yönetmenligini yapmakta, yani sira ülkenin en nitelikli dergi ve gazetelerinde yazilari basilmaktadir.
1962de Finzi Continilerin Bahcesiileyazarliginin doruk noktasina erismistir. Büyük begeni toplayan roman 1971de Vittorio de Sicanin yönetiminde beyazperdeye aktarilmistir. Film, ülkesinde Davide di Donatello, Berlinde Altin Ayi ödülleriyle, ertesi yil ABDde Yabanci Film Oscarini almissa da, Bassani begendigi, ancak kitapta yer almaksizin eklenen son sahneler disindacekinceli karsilamis, mesafesini hep korumustur.Daha sonraki yillarda Bassani yurtdisinda, özellikle de Fransada ün kazanmis, 1971de Légion dHonneur nisanina layik görülmüstür. Bazi ABD ve Kanada üniversitelerinde dersler vermis, ülkesinde siir, roman ve deneme kitaplarinin yayimini sürdürmüstür.
1968de Campiello, 1987de Pirandello ödüllerinden sonra, 1992de Feltrinelli Ödülü ile bütün ugrasi degerlendirilmistir.
2000 yilinda Romada ölen Giorgio Bassani, vasiyetnamesi uyarinca, Ferrarada, bu romaninda anlattigi Musevi Mezarligina gömülmüstür. Kentin belediyesi, yazarin Finzi-Continilerin aile gömütünü kurguladigi noktada, ona bir anit diktirmistir.